گروه خونی هیچ تأثیری در تعیین نوع تمرین، برنامه غذایی یا روش بدنسازی ندارد!
مرورهای سیستماتیک و مطالعات انسانی نشان میدهند هیچ ارتباط قابل اتکایی بین گروه خونی و عملکرد ورزشی یا نیازهای تغذیهای وجود ندارد. منبع
این جمعبندی بر اساس معتبرترین شواهد علمی تا سال ۲۰۲۵ است.
تیم بدنفیتتئوری «رژیم/تمرین براساس گروه خونی» که دهه ۹۰ میلادی مطرح شد، از نظر شواهد تجربی پشتیبانی نمیشود و با دادههای ژنتیک و فیزیولوژی همخوان نیست. منبع
مرور سیستماتیک ۲۰۱۳: پس از غربال ۱۴۱۵ مرجع، هیچ شاهد معتبری به نفع رژیم/تمرین مبتنی بر گروه خونی یافت نشد. منبع
مطالعه تورنتو ۲۰۱۴ (PLoS One): اثرات مطلوب مشاهدهشدهِ برخی الگوهای غذایی از «گروه خونی» مستقل بود؛ فرضیه پشتیبانی نشد. منبع
جمعبندیهای آموزشی معتبر: منابع دانشگاهی/پزشکی نیز نبود شواهد را تأیید کردهاند. منبع
روایتهای تاریخی/تکاملیِ نسبتدادهشده به گروههای خونی با دادههای امروزی سازگار نیست و مبنای مداخله تمرینی-تغذیهای محسوب نمیشود. منبع
یک مطالعه کوچک در سال ۲۰۲۲ بر روی ۵۲ ورزشکار استقامتی نشان داد که افراد با گروه خونی O ممکن است عملکرد اندکی بهتر (حدود ۸–۱۰٪) در دویدن طولانی داشته باشند، اما این نتیجه نه تعمیمپذیر است و نه تکرار شده. منبع
شواهد ۲۰۲۳ نشان میدهد موفقیت تمرینی بهجای گروه خونی، از مجموعهای از عوامل فیزیولوژیک، رفتاری و محیطی تأثیر میگیرد. منبع
ترکیب بدنی، سطح آمادگی، آسیبها و تاریخچه تمرینی تعیینکننده شدت و نوع تمرین هستند.
اهداف متفاوت (چربیسوزی، قدرت، حجم عضله) نیازمند الگوهای تمرین متفاوتاند.
سن، جنس، خواب، استرس و سبک زندگی بر واکنش بدن اثر میگذارند.
پاسخ تمرینی افراد منحصربهفرد است و باید از پایش و تعدیل مستمر استفاده شود.
مربی حرفهای بر پایه دادههای فیزیولوژیک و آزمون آمادگی برنامه مینویسد، نه براساس گروه خونی یا باور شخصی. پژوهشهای ۲۰۲۴ نشان میدهد ارزیابی اولیه علمی و پایش منظم، کلید موفقیت در فیتنس است. منبع
تحقیقات ۲۰۲۳ نشان میدهد افرادی که با رژیم یا تمرین بر اساس گروه خونی به نتیجه میرسند، معمولاً به دلایل عمومی مانند اصلاح تغذیه، افزایش نظم، و شروع فعالیت منظم موفق میشوند—not به دلیل گروه خونی. منبع
مربیان حرفهای از اصول فیزیولوژیک اثباتشده برای طراحی تمرین استفاده میکنند تا بدن به شکلی ایمن و تدریجی سازگار شود. منبع
افزایش تدریجی شدت یا حجم تمرین موجب رشد قدرت و عضله میشود.
تمرین باید با هدف نهایی (قدرت، استقامت، چربیسوزی...) همراستا باشد.
هر بدن پاسخ متفاوتی میدهد؛ برنامه باید با ویژگیهای فرد تنظیم شود.
استراحت کافی و تغذیه مناسب برای ترمیم و رشد عضله ضروری است.
پژوهشهای ۲۰۲۴ نشان میدهد افرادی که رویکرد علمی، منظم و منعطف دارند در بلندمدت تا ۴۰٪ نتایج بهتری میگیرند. منبع
با حرکات ساده شروع کنید (اسکوات، پلانک، شنا) و بهتدریج شدت را افزایش دهید.
اهداف کوتاهمدت و قابلسنجش تعیین کنید و هر هفته پیشرفت را بسنجید.
میان تمرینات قدرتی، هوازی و انعطافی تناوب ایجاد کنید تا از تطابق بیشازحد جلوگیری شود.
پیشرفت خود را با دفتر یا اپلیکیشن ثبت کنید و در صورت نیاز برنامه را تنظیم کنید.
مرورهای علمی تا سال ۲۰۲۵ نشان میدهند هیچ ارتباط معناداری میان گروه خونی، نوع تمرین یا پاسخ متابولیکی بدن وجود ندارد. عملکرد ورزشی به ترکیب عواملی مانند ژنتیک، آمادگی، تغذیه و سبک زندگی بستگی دارد—not به گروه خونی. منبع
بنابراین، بهترین راه برای پیشرفت پایدار، پیروی از اصول علمی تمرین، استراحت کافی و برنامهریزی شخصیسازیشده است—not باور به تئوریهای غیرمستند.
علم ورزش مدرن بر «فردیسازی علمی» و «پایش دادهمحور» تأکید دارد. تکیه بر افسانههایی مانند گروه خونی، پیشرفت را کند و انگیزه را از بین میبرد.
بدنفیت متعهد است تا با استفاده از آخرین یافتههای علمی، برنامههای تمرینی و آموزشی طراحی کند که واقعاً بر مبنای داده، تجربه و اصول اثباتشده فیزیولوژی باشند.
برای آگاهی از مقالات تخصصی بیشتر و برنامههای علمی بدنسازی، بخش آموزش بدنفیت را دنبال کنید.